Ne kadar plaza çalışanı varsa, herkes aslında çok şey yapabilecakken çok azını yapan adama nasıl dönüştüğünü kara kara düşünüp duruyor.
Hayallerin vardı… Hadi canım, kim ‘Büyüyünce ne olacaksın?’ sorusuna ‘Ürün müdürü’ diye cevap verdi ki? Ya da ‘insan kaynakları uzmanı’? Tabii ki, hayal ettiğin gibi olmadı.
İnsanın isteklerinin peşinden koşması harika bir şey, hayallerinden yaşı kaç olursa olsun vazgeçmemesi gerçekten harika. Zira şu çok sevdiğim sözde de söylediği gibi:
It’s never too late to be who you might have been.
Olabileceğin kişi olmak için hiçbir zaman geç değildir.
George Eliot
Ve fakat, bizi içimizdeki potansiyelin ille de tamamını kullanmaya zorlayan, tehdit edercesine üzerimize gelen içimizdeki o güce de dikkat etmek gerek. Modern zamanın dayatması olarak, nasıl pilates, Dukan diyeti, koşu moda olduysa, ‘potansiyelini kullanma’ meselesi de öyle oldu. Hiçbir kişisel gelişim kitabı bunu atlamıyor, hatta ne atlaması, biri gazı veriyor, öbürü daha da fazla artırıyor. Sen her şeysin, her şeyi yapabilirsin, her şeyi olabilirsin, dünyayı ele geçirebilirsin, istediğini elde edebilirsin!
Bunlar yalan değil, evet gerçekten hepsini yapabilirsin. De, yine bir başka çok güzel bir sözün kısaca anlattığı gibi;
You can do anything. But you can’t do everything.
Herhangi bir şeyi yapabilirsin. Ama her şeyi yapamazsın.
David Allen
Bu nedenle, nasıl ki açıkbüfede gözümüz dönüp tüm yiyecekleri almak istesek bile midemize sığmıyorsa, tüm potansiyelimizi kullanmak da hayatımıza sığmıyor. Evet harika bir şarkıcı, üstün bir yazar, müthiş bir besteci, çok iyi bir aşçı, azimli bir koşucu, ödüllü bir yüzücü olabilirsiniz fakat hepsini yapmak isterseniz günlerinizi sadece bunlara ayırmanız gerekir.
İnsanın doğası, komşunun tavuğunun komşuya kaz görünmesi.
Tıpkı kurumsaldaki işini bırakıp hevesle reklam ajansınaa gelen klasik bir geçici isyancı hikayesi gibi:
-Ama saat 6 oldu çıkacağım ben.
-Ama yok çıkmıyoruz daha çok işimiz var.
-Hmm..
-N’oldu?
-Aslında ben eski işimdeki gibi hep 6’da çıkmak istiyorum. Bir de bu operasyonel işleri yapmamak, sadece fikir düşünmek istiyorum. Bunlar benim için boş, çok yetenekliyim, hemen fikir bulayım ve sonra filmi çekilsin, ünlü olayım, uçayım istiyorum. Ama 6’da çıkayım.
-Anladım.
Nasıl işte öyle olmuyorsa, hayatta da öyle olmuyor. İster istemez, sadece bedelini ödediğimiz potansiyeller adam akıllı varoluyor hayatımızda.
Bunun bedeli, bir diğer potansiyeli kullanmamak zorunda kalabileceğini de bilmek çoğu zaman.
O yüzden sorunun doğru şekli, ‘Bütün potansiyellerimi kullanabileceğim işi nasıl bulurum?’ değil. Öyle bir iş yok. Tabii tüm potansiyellerini işine yansıtmayı deneyebilirsin bu güzel bir şey, ama her zaman hepsini eşit kullanacağın bir görev henüz yaratılmadı. Eğer varsa da, bu kez ailenden, boş vaktinden, sporundan, hobilerinden vazgeçmen anlamına gelebilir.
Doğru soru, ‘Hangi potansiyelimi, bedelini ödemek pahasına kullanmak istiyorum?’.
Kendimizi, ÖSS zamanında sürekli ‘hadi test çöz, bir tane daha çöz’ diye darlayan bir ebeveyn gibi ‘hadi potansiyelini kullan’ diye darlamaktan vazgeçmeliyiz belki de. Tabii ki bir kısmı ziyan olacak. Açık büfenin kanunu bu. Tüm yeteneklerine şükrederek, bir kaçını hiçbir zaman hakkaniyetiyle kullanamayabileceğini, bunun bir eksiklik değil bir seçim olduğunu kabul etmek gerek.
Kullanamadığın potansiyelini kendine işkence haline getirme.
Kullanmadığın potansiyelinin ütopyasında yaşamaktan vazgeç.
Rahatla.
Sen böyle iyisin.
Hem gün gelir bir yerde kullanırsın, elbette yaparsın.
Ama hepsi aynı gün değil, aynı yerde, aynı iş için ve sürekli değil.
Rahat ol. Tüm potansiyelin, tüm yeteneklerin zaten senin. Zamanı geçmiyor, vakti dolmuyor. Kullandıklarına şükret, kullanamadıklarını şimdilik beklemeye aldığını kabul et, sakince yoluna devam et.
Görsel: http://www.delinetciler.org/diger-spor-dallari/11964-halter-nedir-halter-sporu-hakkinda-bilgi.html