Kendimi bildim bileli bir kitap kurdu olmama rağmen, kitap okumanın öneminin her zaman abartıldığını düşünürüm.
Anne babalar çocuklarının çok okumasını isterler. İnsanlar kendilerine okuma hedefleri empoze eder ve istemeseler bile kitaplara bağlı kalmaya çalışırlar.
Okumak vizyonunuzu genişletir, ancak kendi başına eyleme yol açmaz.
Aslında okumaya ayırdığımız her vakit, okuduğumuz konuyla ilgili aksiyona geçmekten çaldığımız bir vakittir.
Çok iyi bir aşk romanı okumak, seni aşkı bulmakla ilgili heveslendirebilir, cesaretlendirebilir mesela. Ama 20 yıldır en büyük hobin aşk romanları okumak olduysa ve bir ilişki kurmak için tek bir adım atmıyorsan, okumak bir kaçış değil midir?
İş dünyasının en çok satan kitaplarını okuyabilirsin, sektörünle ilgili tüm kitapları hatmedebilirsin. Ama ortaya çıkıp o toplantıda bir kez komik duruma düşmezsen, kendi işini kurup bir kere o hissi tatmazsan, ekip yönetiminin kitaptan öğrenilemeyecek kadar karmaşık dinamiklerini savaş alanında tatmazsan, işe yarar mı okudukların?
Tamam, bu pragmatik bir bakış açısı olabilir. Kitaplar illa işe yaramalı mıdır, oradan öğrendiklerimiz mutlaka hayatımıza etki etmeli midir? Sadece okumanın keyif için okunamaz mı? Bence hayır, ben kitaplardan en azından kafamı açmasını, yeni bir bakış açısı katmasını ve hemen ardından, bunu hayatımdaki en güncel konulardan birine uygulamayı beklerim. Fakat bahsettiğim, hayattan kaçıp koltuğuna gömülmeye bayılan kişi de benim.
Evde kalıp saatlerce hatta günlerce kitap okumak benim için ibadet gibidir. Fakat dozu kaçtığında, artık sadece okuma zevki için okuduğumu bilirim. Bazı psikoloji veya pazarlama kitaplarını art arda okumayı, kendimi ‘bu kitaptan bir öğretiyi gerçek hayatta uygulayana kadar aynı alanda başka bir kitap okumayacaksın’ diyerek durdurmuşumdur.
Şimdi kitap okuma aktivitesini dürüstçe üçe ayırıyorum;
- Faydalanmak ve aksiyona dökmek için okumak (Birincil sebep),
- Okuma zevki için okumak (Edebi dili, hikayeyi sevmek, eğlenmek)
- Bir kaçış olarak okumak (Örneğin girişimcilikle ilgili 51. Kitaba geçerken halen dış dünyada hiçbir girişim adımı atmamış olmak.)
Kendimi okurken, kitap satın alırken hep gözlemliyorum ve 3. aşamaya kaydığımı ne zaman hissetsem, kendimi durduruyorum. Kitaplar çok güzel, ama hayata rakip olamayacak kadar pasif. Onları ‘okumak’tan öte ‘kullanmayı’ bilmek gerekiyor.