Dijitalde üretilen & tüketilen içerikler anlamında bir çağ varsa şu anda bebeklikte olduğumuz kesin. ‘Ben, ben, ben!’ Ordayım, şurdayım, bunu yapıyorum, böyle eğleniyorum, bakın bu da ailem, bakın bu da yemeğim, bakın bu da sevgilim, bakın bu da evim! Bebeklikte 1 yaşında görülen benmerkezciliği, henüz bebek olan içerik dünyasında da şu an yaşıyoruz.
Aynı çocukların doğal olarak bir süre sonra çevresini keşfetmesi ve dünyanın kendi etrafında dönmediğini fark etmesi gibi, bir süre sonra bu oluşturduğumuz benmerkezci içerikler de hepimize komik gelmeye başlayacak. Ve aynı çocuklarda olduğu gibi, çevrenin, bütünün farkına vardığımız bir çağa geçeceğiz.
Şu anda Facebook’taki içeriklerin azalmasından, klişe mutlu tatil – mutlu yemek – mutlu aile fotoğraflarının giderek yok olmasından bunun ilk sinyalleri geliyor.
Instagram psikolojimizi bozdu mu bozdu. Moda dergileri gençlerin algısıyla oynuyor derken daha beteri geldi; en azından eskiden sadece ayda bir dergide gördüğün mükemmel vücut ve hayatlar artık günde 20 kere karşına çıkmaya başladı.
Şimdi trend doğallığa kayıyor. Mükemmel olmayan ne varsa apaçık ortaya koymaya, kendi kusurlarını sevmeye, yarım yamalak kısımlarına rağmen kendi hayatını olduğu gibi açmaya. Ve pek yakında selfie’lerden tekrar dış kameralara döneceğiz. Gözlemlemeye, keşfetmeye, olanı olduğu gibi öne çıkarmaya. Hem bireysel hesaplar hem de tabii ki markalar için pek kısa süre sonra dönülecek kavşağımız hepimize hayırlı olsun. Kendi hayatlarımızla obsesif şekilde uğraşıp durmaktan çıkıp doğala, bütüne döneceğimiz yepyeni bir çağ başlıyor.